روزنامه خراسان: مرد سالخورده به نام مرتضی، پسر مورد علاقه دخترش را با ضربه چاقو به سفید رانش کشته بود. پیرمرد در تشریح جزئیات ماجرا گفت: چند سال بود دخترم با پسر جوانی به نام پیام آشنا شده بود و آن‌ها به هم علاقه‌مند بودند. بیشتر روز‌ها آن‌ها برای تفریح از خانه بیرون می‌رفتند. من از دخترم خواسته بودم تا از پیام بخواهد تکلیف او را روشن کند و زودتر به خواستگاری اش بیاید، اما هر بار پیام بهانه می‌آورد.

وی در حالی که اشک می‌ریخت ادامه داد: آخرین بار پیام را مقابل خانه مان دیدم. من او را نصیحت کردم و به او گفتم اگر به دخترم علاقه‌مند است بهتر است زودتر به خواستگاری او بیاید و با هم عقد کنند. او حرف‌های نامربوط زد که از شنیدن حرف‌های او غیرتی شدم. من کفاش هستم و به خاطر شغلم همیشه چاقو در جیب دارم. در یک لحظه چاقو را برای ترساندن پیام بیرون کشیدم، اما در حالی که با هم گلاویز شده بودیم چاقو ناخواسته به سفید ران او برخورد کرد. من بلافاصله او را به بیمارستان رساندم، اما او به خاطر شدت خونریزی جان سپرد.

مرد کفاش گفت: من دوبار محاکمه و هر بار به خاطر قتل شبه عمد به پرداخت دیه محکوم شدم، اما این حکم در دیوان عالی کشور نقض شد. آخرین بار پرونده ام در شعبه چهارم رسیدگی شد و به قصاص محکوم شدم. حکم قصاص در دیوان عالی کشور تایید شده بود و امیدی به بازگشت به زندگی نداشتم که در مرحله استیذان دادستان بار دیگر پرونده ام را بررسی کرد و خواستار رسیدگی دوباره به آن شد. تا این که سرانجام از قتل عمد تبرئه و به خاطر قتل شبه عمد به پرداخت دیه محکوم شدم. وی ادامه داد: من واقعا قصد کشتن پیام را نداشتم و نمی‌دانم چطور شد که چاقو به سفید ران او برخورد کرد.

من ۱۰ سال است که در زندان مانده ام و توان پرداخت دیه را به صورت یک جا ندارم. حالا با اولیای دم توافق کرده ام ۸۰ میلیون تومان به آن‌ها بدهم و بقیه دیه را به صورت ماهانه یک میلیون تومان به آن‌ها بپردازم. از قضات دادگاه کمک می‌خواهم و تقاضا دارم با تقسیط دیه موافقت کنند تا دیه را به صورت توافقی که با اولیای دم داشته ام به آن‌ها بدهم. در این ۱۰ سال همسر و فرزندانم سختی زیادی کشیدند و تقاضا دارم قضات به خاطر آن‌ها مرا ببخشند تا آزاد شوم و کار کنم.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و درخواست وی را پذیرفتند و قرار شد پیرمرد کفاش از زندان آزاد شود و قسطی دیه را به اولیای دم بپردازد.

5/5 - (1 امتیاز)
اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *